BAKIT SI ERAP?

Hindi ako magtatangkang magaling sa pagsasabing si ERAP ang pinakamagaling subalit ang akin lamang gustong hilingin ang munti kong pananaw ay inyo ring dinggin

Lahat naman tayo’y naniniwalang kailangan na nating marating ang pagbabago sa bansang minamahal natin at ang halalang paparating ang siya nawang maging susi natin

Kagaya rin ako ng mga kababayan natin na may isang boto lamang na ipararating at kung sino man ang aking piliin ay dahil iyon sa aking paningin na ang pangulo na aking hahalalin ay magiging karapat-dapat sa bansa natin

BAKIT SI ERAP ‘yan ang tuwirang tanong sa akin, kaibigan, kamag-anak, kasamahan at nakakikilala sa akin

BAKIT SI ERAP na parang kung minsan ay may pagtuya at ngumingisi-ngising nagtatanong sa akin

BAKIT SI ERAP na para bang gustong sabihin na hindi ka ba nag-iisip ng malalim

BAKIT SI ERAP na ang akala mo ay siya na ang pinakamasamang naging pangulo natin

At habang papalapit na ang eleksyon natin ay mas lalo ko namang nadarama ang sidhi ng pangangailangan natin sa isang pinuno na gusto nating mahalal na pangulo sa bansa natin

Iba’t- ibang kulay ang nakikita natin palatandaan ng mga nangangandidato sa atin kung saang partido sila at kung ano at sino ang iniindorso sa atin

Nangingibabaw raw ang dilaw at orange sa panahon natin subalit pahiwatig na ba ‘yan na siguradong-sigurado na sila nga ba ang magwawagi sa halalan natin

EH BAKIT NGA SI ERAP ang tanong na naman sa akin na patawa-tawa na ang dating

WALANG MAHABANG SAGOT AKONG IPINARATING
” KUNDI SI ERAP ANG TALAGANG KAILANGAN NATIN!”

BAKIT NGA? E, SAPAGKAT PARA SA AKIN SIYA LAMANG ANG MAS MAAASAHANG TUTUPAD NA SA MGA SALITA AT PANGAKONG BINIBITIWAN SA ATIN

Marami silang sinasabing gagawin kabilang na si Erap na dating naging pangulo na natin
ngunit ang lahat ng ito ay pawang pangako pa lamang sa atin na gagawin iboto lang natin

Ang sabi ng isang matandang kasabihan sa atin “Ang karanasan ang pinakamabuting tagapagturo natin” at kung iyan ay ating pakalilimiin na sa lahat ng tumatakbo ngayon sa panguluhan natin walang iba pang makapagsasabing makahihigit sila kay ERAP na naging pangulo na natin na kaya bumaba sa pagkapangulo ay hindi sa totoong napatalsik natin kundi dahil mas pinairal niya ang puso’t damdamin sa pagmamahal niya sa mga kababayan natin at sa bansang higit na masasaktan sa loob at labas ng bayan natin

Nagtangka man siyang pigilin ang pag-aaklas na lumakas at kung kailangan ay gagamitan din ng dahas subalit ng makitang maraming buhay ang maaaring mawaldas kaya ang pinairal ay ang pagsunod sa batas upang hindi na maging marahas ang bayang sa kaniya'y nag-aaklas

SI ERAP AY BUMABA SA PAGKAPANGULO DAHIL HINDI SIYA KAGAYA NG KASALUKUYANG PANGULO NA LUMAKI NA ANG ULO SA PAGIGING PANGULO AT GAGAWIN ANG LAHAT NAGKAKAGULO-GULO NA TAYO ANG MAHALAGA AY SIYA LANG ANG PANGULO gamit ang kapangyarihan mapigilan lang tayo manatili lamang sa kaniyang pwesto!

Si Erap lamang ang tanging naging pangulo na hinarap ang totoong hamon ng mga Pilipino – kung kinakailangang umalis ka sa pwesto – aalis siya upang hindi magkagulo

Nagpasakop siya sa batas ng tao sumunod sa tamang proseso Inakusahan at tinaggap ang mga ikinaso nagpakulong kung kailangan upang ipakitang siya ay seryoso na ang batas ay hindi lamang sa mga inabuso kundi maging sa mga inaakusahan ng pang-aabuso; mahirap-mayaman ay walang sinisino

At pinalaya ayon sa pasya raw ng huwad na pangulo na ginawa ito upang magpakitangtao subalit ang hindi nila napagtanto na ang bagay na ito ay malinaw na nakapagsiwalat ng totoo

Totoong-totooo na si Erap ay kanilang ginagago hindi dahil mahina talaga ang kaniyang ulo kundi inabuso ang katapatan nito at pagiging makatotohanan sa lahat ng ginagawa nito Sapagkat si Erap ay nagsilbi ng totoo at babanatan niya ang mga paloko-loko kaya inunahan na siya ng mga ito

Sino sa mga tumatakbo ngayon sa pagkapangulo ang nagdanas na ng ganito di ba sila man ngayon ay inaakusahan ng kung anu-ano pero may nakagawa ba sa ginawa na ni Erap noon? Nagpakatotoo at hinarap ang mga ibinabato bumaba sa pwesto upang hindi magkagulo! Hindi lamang sa salita pinatunayan ito kundi maging sa bukas na buhay niya sa publiko

Ano pa ba ang maaring itago ni Erap sa puso kung ang tila pinakamasasakit at malupit na pagtrato ay naranasan na nito ? Naniniwala akong sapat na sapat ang kaniyang pagkatao upang patunayang siya ay maglilingkod ng totoo! Kung sa edad niyang naabot ay magpaloko-loko pa ito anumang oras si Erap ay maari’t madaling maglalaho dahil hindi tayo magpapaloko

Ngunit ang mga karanasang kaniyang nahango ay sapat upang siya ay muling maging pangulo dahil ang buhay ni Erap ay pampubliko at hindi matatawaran ni matatapatan ng kalabang politiko


________________________________________
kinatha sa panahong bago maghalalan 2010
Lunes, Abril 12, 2010, 1:19:01 ng tanghali

ang akala mo lang ay hindi totoo

ang akala mo lang ay hindi totoo
ang nararamdaman ko para sa iyo
palagi mong sinasabing nanloloko
ngunit ang lahat ng ito ay totoo

dinadaan ko lamang sa pagbibiro
huwag mong isiping di nagseseryoso
sapagkat ang totoo ay nalaman mo
dahil sinabi ko na ito noon sa iyo

ikaw nga sa wari ang hindi seryoso
tinawanan mo nga ko ng marinig mo
ang sabi mo pa hindi ako matino
ang akala mo lang ay hindi totoo

kaya naman ako ay biglang nagbago
hindi ka na lang basta bigla kinibo
napansin mong hindi na ko nagbibiro
kaya lumapit ka at tinanong ako

ano at bakit ba ginaganyan ako
may nagawa ba ako na hindi gusto
naluluha ka na tinatanong ako
masama ang loob sa ginagawa ko

kasunod ang patak ng isang luha mo
na agad-agad namang pinahiran mo
yumuko at naghihintay ng sagot ko
hanggang tuluyan ng umiyak ng husto

ito ay hindi nakaya ng puso ko
na makita kang lumuluha at may siphayo
niyakap ka at ibinulong sa iyo
"mahal kita"
ang akala mo lang ay hindi totoo


_____________________________________
Huwebes, Nobyembre 26, 2009 nang 8:37 ng gabi

The love that I have, but you never mind

Sooner or later you will be mine
Wishing I could race against time
Here in my heart you’ll always find
The love that I have, but you never mind

You often say I’m out of my mind
And believed that love is not blind
But time will come and you will find
The love that I have, but you never mind

Before it’s too late I hope you accept
I don’t want you to make a mistake
Once it’s lost, it’s hard to find
The love that I have, but you never mind

____________________________
November 26, 2009 / 12:43 PM

minahal at hindi kailanman nilimot

Ang International Christian Academy o ICA kung tawagin ng mas marami ay isang paaralang may malinaw na pangitain (vision) at misyon (mission) na nais marating.
Nakasulat ito at nakapaskil sa dingding ng mga silid-aralan, mga opisna at pader ng paaralan upang palagi tayong paalalahanan sa kung ano ang minimithi ng paaralan.

Bibihirang paaaralan ang sa katotohanan na tuwing flag ceremony ang mga mag-aaral ay parang nagdarasal sa tuwing ilalahad ang memoryadong vision at misyon ng eskwelahan.
“Para ano, makatuturan ba ito? Bakit kailangan nating gawin ito? Sa totoo’y nakakabato” Iyan marahil ang tanong nang ilang matanong subalit hindi iyan ang mahalagang tanong.
“Ano ba ang naitutulong nito sa tuwing ginagawa ito sa pag-abot ng visyon at misyon?”

Nakatutulong ito sapagkat sa tuwing sinasabi nila ito ay kanilang natatanto na ang paaralan pala ay may visyon at layuning ganito hanggang sa maitanim sa isip nila iyon at palagi na nilang maaalala ang mga sinasabi doon at magiging gabay nila sa kanilang edukasyon.

Magulang, kanilang mga anak at guro sa paaralan. May hihigit pa ba sa tatlong ito sa isang paaralang kaya nga tinawag na paaralan ay upang dito mapag-aral ang mga anak nitong magulang na nagtitiwala sa kakayanan ng mga gurong magtuturo sa paaralan. Sila ang tatlong may mahahalagang papel na ginagampanan sa pagbuo ng isang paaralan.

Katungkulan ng mga magulang na papag-aralin ang mga anak sa isang mabuting paaralan samantalang nasa mga anak ang responsibilad na matuto at mag-aral mula sa mga ituturo ng guro sa paaralan na tumatayo bilang kanilang pangalawang mga magulang na may pananagutan sa kung ano man ang kanilang kahihinatnan sa loob ng kanilang paaralan.

Mahal natin ang ating paaralan at naniniwala tayo sa kanyang mga patakaran. Na ang Diyos ang unang dapat sa lahat ay batayan ng kagalingan, karunungan at kabanalan ng mga mag-aaral. Kaya nagtitiwala ang mga magulang na nagpapaaral sa ating paaralan.


Mangyayari ba ito kung walang ang mga gurong handang maglaan nang kanilang mga nalalamang paraan na batay rin sa paniniwala ng paaralan na turuan sila sa tamang daan. Mga gurong silang may mga kakayahan sapagkat ang Diyos rin ang sa kanila’y naglaan ng pagkakataong maging bahagi ng paaralan sila ang unang tagapagtaguyod ng bisyon at misyon nitong ating eskwelahan na sa awit sinasabi nating “Diyos ang sa atin’y naglaan.” “Dear ICA, God’s precious gift for us.”

Mga guro kayo ang hinirang na magturo kayo ang gabay ng mga mag-aaral sa pagkatuto. Hindi man kayo maging mga perpekto subalit laging hangad ninyo na maging epektibo. Sapagkat nababatid ninyo na kayo ang instrumento upang makamit ang mga pagbabago.

Kayo ang mga pinagkatiwalaang humubog sa mga kaisipang binubuo upang magkaroon ng matitino at matatalinong mag-aaral na magdadala sa mundo ng malalaking pagbabago.

Ang mga mag-aaral na sa kanilang paghayo ay may malilinaw na tinatanaw mula sa malayo na kung marating nila’y doon nga’y matatamo ang bunga ng visyon at misyong isinapuso --

Lumipas ang panahon at sila'y nagbalik sa paaralang kanilang tinangkilik,
at muling inawit ang himnong natitik (ICA hymn) sa puso nila ay naukit --

Subalit may lungkot nang kanilang hanapin mga guro nilang gusto sanang yakapin --
at pasalamatan sa anumang kanilang narating
natantong lumipas na ang maraming taon sa binalikang kahapon ay wala na roon

at bagama't nagpatuloy sa kanilang paghayo sa puso nila'y may munting siphayo

Ang 'di nila alam mula sa malayo nakatanaw sa kanila ang hinahanap na guro
nagpapasalamat sa Diyos, masaya ang puso't loob sa bagay na sa kanila'y ipinagkaloob
gusto man ding yakapin kung sana'y naroon pa rin nanatili na lamang na sa kanila'y tumingin

at saka bumulong ng dasal na taimtim
na lalo pang gabayan at pagpalain

ang mga mag-aaral at ang paaralang--

minahal at hindi kailanman nilimot



_____________________________
kinatha: marso 13, 2010
para sa minahal na paaralan at mga mag-aaral
mababasa rin ito sa aking mga tala sa:
facebook.com/ryanbdelacruz28

"ILANG TULOG NA LANG"

"Ilang tulog na lang!" (ang bukambibig ng batang may hinihintay)... "Ilang tulog na lang..."

Ilan sa inyo ang nagsasabi rin ng ganito kapag ang inyong hinihintay ay papalapit na ng papalapit...

Aaminin ko 'nung bata ako ay sinasabi ko rin ito at kung minsan nga hanggang ngayon ay nasasabi ko pa rin ito.

Masaya hindi ba ang pakiramdam na papalapit na ng papalapit ang iyong hinihintay? Ilang tulog na nga lang ay haharapin na ninyo ng may pagmamalaki at may karangalan ang Araw ng Pagtatapos.

Parang kailan lang

ang tatlong taon sa pre-school + tatlong taon sa primary + apat na taon sa middle school + apat na taon sa high school plus

ilang tulog na lang...

Nawa'y sa inyong lahat na nananabik na sa pinakahinihintay na araw ng inyong pagtatapos ay silangan kayo ng panibagong sigla sa inyong mga puso at isipan sa araw na iyon at sa araw-araw pagkatapos ng masayang araw na iyon. Uhawin pa ninyong patuloy ang inyong mga sarili sa edukasyon' isang pagkauhaw na lalong humahangad sa karunungang magdadala sa inyo sa mas matatayog na pangarap na magaganap sa pagsisimula ng buhay ninyo sa kolehiyo - ang bagong tahanan ninyo.

P.S...Ito'y munting pakiusap na kung inyong tugunan ay maraming salamat

> Na huwag sanang kalilimutan ang mabubuting aral na inyong kinamulatan at natutunan sa ating paaralan.

> Na kahit na may mga naging pagkukulang ay matutunan ninyong punan ang kaniyang mga naging kakulangan

> Na iukit sa inyong puso't matalinong isipan na kailanman saan man at anuman ang inyong maging kapalaran - -

na ang paaralang minsang inyong tinahanan ay itinuturing kayong mahalagang kayamanan magpakailanman...

SA INYONG LAHAT...

ILANG TULOG NA LANG! ILANG TULOG NA LANG!!!

___________________________________
"ILANG TULOG NA LANG"
para sa seniors 2008 ng International Christian Academy
nalikha: Marso 13, '08 / 12:28ng umaga

Araw ng Kagitingan

kahanga-hanga mga bayaning naturingan
sa ating kasaysayan sila’y papurihan
ginawa nila ay hindi matatawaran
para sa bayang kanilang ipinaglaban

subalit natanaw kanilang libingan
puntod na may lumot at talahiban
tila nalimot nang balikan
wala ng dumadalaw sa ulilang himlayan

biglang nagbalik sa ala-ala
sa panahong sa mga hapon sila’y nakipagbaka
itinaya ang buhay sa ngalan ng paglaya
hindi alintana kung masawi at mawala

at nagtagumpay sa kanilang ninasa
nakamit ng bansa ang maging malaya
bunga ng kanilang buhay na itinaya
ilan man sa kanila’y nasawi’t namayapa

ngayon ay inaalala sa ating bansa
araw ng kagitingan nitong mga aba
tinuringan silang bayani ng madla
ngunit paano mo sila dinadakila

buhay ba nila’y kinikilala pa
ano pa sa iyo ang kanilang halaga
bahagi pa ba sila ng iyong pagkamakabansa
o kwento na lamang sa librong nabasa

ang araw na ito’y inilaan sa kanila
upang kilalanin natin sila
kailanman ay huwag sanang iwaglit sa gunita
kagitingan nilang ipinakita

sa bataan at sa iba pang panig ng ating bansa
mataas ang kanilang naging adhika
upang ang bayan ay maging malaya
mabuhay ang dakilang kagitingan nila

___________________________
Araw ng Kagitingan

Biyernes, Abril 09, 2010 nang 12:39 ng umaga

MAYO UNO

Ang araw na ito ay mahalaga
sa isang gaya kong manggagawa
Huwag sanang ang maging akala
ang araw na ito ay balewala

Ang katotohanan hindi man maramdaman
ang kahalagahan mula sa ating pamahalaan
Ang araw na ito ay pandaigdigan
manggagawa'y binibigyang karangalan

Gaano man kahirap ang pinagdaraanan
ng mga manggagawang naninilbihan
Dugo't pawis na kanilang puhunan
sa araw na ito ay pinahahalagahan

MABUHAY ANG LAHAT NG MANGGAGAWA
maliit man o malaki ang ginagawa
Ang MAYO UNO ay laan sa inyo
Pagkilala't pasasalamat, pagpupugay sa iyo!


___________________________
MAYO UNO
Sabado, Mayo 01, 2010 nang 1:43 ng umaga

SIGWA: Isang Pagsusuri at Pagbabahagi

Matapos kong mapanood ang pelikulang SIGWA may sigla't anong saya akong nadama. Sa sarili ko'y nasabi hindi nawalang halaga ang aking pagpunta at mga paanyaya. Kayraming nagbalik sa aking gunita malalalim na paniniwala ay muling kumawala sa isipang nahubog sa nagdaang maraming taon na sa wari'y nakatulog may kung ilang panahon. Gumising na tunay sa kamalayan ko at pinatibay ang batayan ng mga paniniwala ko sa idelohiya ng aktibismo na binigyang diin sa dayalogo at tumimo sa puso ko. Totoong ipinagmamalaki ko ang "Pinoy Indie Film" na ito.

Ang pelikulang Sigwa ay kahanga-hanga sa ipinamalas nitong aral na mauunawa ng manonood na bukas ang diwa't may matalinong panuri upang ito'y ganap na malimi. Maraming katotohanan na maaring pagdudahan, may agam-agam kung paniniwalaan. Kung ang panahon ay iyong naranasan/naabutan marahil mas may koneksyon na mapagbabatayan ngunit paano kung ngayon lang matutunghayan ang pangyayaring ito sa kasaysayan. Itong katanungan ang lalong nagpahanga sa kumatha ng Sigwa na pinapupurihan

Si Direk Joel Lamangan, ay hindi matatawaran sa obrang ito na ngayo'y pag-uusapan sa mga pamantasan ay masarap pag-aralan at maging bahagi sa talakayan. Partikular sa panahon ng ating kasaysayan kung saan nagsimula ang Sigwa ng Kabataan na ang hangad at ipinaglaban ay pagbabago sa lipunan.

Ang mga pagganap ng artistang may pangalan ay napakanatural at marapat sa parangal. Naipahatid nila sa ginampanan ang buhay na karakter ng magkakaibigan na may kanikanyang karanasan na malalaman. Makatuwiran at makatotohanan ang ipinaglalaban sa sistema ng lumang lipunan na maihahambing pa rin sa kasalukuyan.

Nais kong huwag maglahad ng mga partikular na naganap sa pelikulang ito na aking hinahangaan sapagkat ang naisin ay inyo ding maranasan kung paanong bubuksan nito ang inyong isipan. Maaaring sa akin ay iba ang kahulugan nang bawat eksena na natunghayan. Sa panonood ninyo ay magsusuri din naman at nasa sa inyo kung paano huhusgahan ang pelikulang ito na matatatak sa kasaysayan ng pelikulang Pilipino at pamana sa atin ng mga lumikha nito.

Mabuhay ang Pelikulang Pilipino na salamin ng ating lipunan at buhay ng ating mga mamamayan. Mabuhay ang mga may kathang isipan na hindi inalintana ang mga sinuong na kahirapan mabuo lamang ang isang pelikulang may katuturan at katungkulan. Makabuluhang katuturan at katungkulang ipaalam na ang bawat karapatan na ating ipinaglalaban ay may kalakip na paninindigan para sa bayan at kapwa natin mamamayan at hindi lamang pansariling kapakanan.

Sa mga prodyuser, direktor, manunulat at artistang lumikha ng Sigwa na may pusong dakila at nagmamahal sa bansa. Kumita mang malaki o maluging kaunti. Nangahas na tumaya sa kapakanan nang marami. Mabuhay kayong lahat! Mabuhay ang Sigwa!! Pagpalain kayong lahat ng Dakilang Lumikha!!!

Isang Pagsusuri at Pagbabahagi mula sa akin sa pelikulang Sigwa na inyo ring panoorin.

_______________________________
SIGWA: Isang Pagsusuri at Pagbabahagi

11 Hulyo 2010 / Linggo, 3:07 ng umaga

Pangarap sa Hinaharap

Kung si Rizal ay buhay pa siguro ay may nobela pa rin siyang isinusulat ngayon. Kung ang Noli Me Tangere ay sinasabing karugtong ng El Filibusterismo siguro ang El Filibusterismo naman ang pagdurugtungan ng nobela niya ngayon. Pero paano kaya niya bubuhayin si Simoun na sa huling kabanata ay pinatay na niya doon. May gagawin kaya siya upang muling buhayin si Simoun o  lilikha na siya ng isang bagong tauhan na muling babago sa takbo ng nobelang kaniyang sinimulan noon.

Kung ako si Rizal ang istorya ay gagawin kong kaabang-abang na ang bawat kabanata'y aayawang lagtawan. Magiging lalong maanghang sa panlasa ang mga salita at ang mga tauhan ay higit na matapang sa nauna. Hindi mabagal na ilalahad ang nagaganap sa bayan subalit patuloy pa rin ito na pag-iisipan kung ano at kanino inihahambing ang mga tauhan upang maging matalino sa pagsino at pagkanino ang bawat magbabasa dayuhan man o Pilipino.


Sana nga'y buhay pa si Rizal na ang talino ay tunay na maipagmamalaki ng Pinoy pero alam kong hindi na mangyayari ito. Kaya naman ang hangad ay maging kagaya niya.. Sa pag-iisip at diwa mahawaan man lang ako at sa pagsulat ay maging instrumento rin ako sa pagpapatanto sa mga bagay na totoo lalo na sa kasalukuyang takbo ng ating gobyerno at pamumhay ng mga Pilipino.


Sa simula pa lang ang pamahalaan ay palaging laman ng kanyang sulat at asahan mong laging may isinisiwalat, hindi takot ituwid ang mga baluktot gaano man ito kasalimuot. Inihahayag niya kung ano ang totoo pinasisingaw ang baho nang bulok na pamumuno at ang kaapihan ay hindi itinago kung paanong parang bihag na nakabilanggo ang mga Pilipinong hangad lang ay magbago ang masama at tiwaling pamumuno. Lahat ay hinayaang malantad, mahayag at mabilad sa talas at liwanag ng kanyang panulat..


Daang taon na ang mga nagdaan mula ng nobela niya'y unang pinakinggan at mula noo'y nakilala't pinahalagahan. Ang Noli Me Tangere ay hindi malilimutan, sinundan ng El Filibusterismo na lalong hinangaan. Katunayan ay sa lahat ng paaralan ang dalawang nobela'y patuloy na pinag-aaralan.

Tunay ngang ang kaniyang mga isinulat ay hindi lamang naging tagapagsiwalat kundi naging tagapagmulat sa mata ng mga mamamayan na ang pinakamahalaga ay magmahal ng wagas at maging tapat sa ating Inang Bayan..

Sisikapin kong magsulat' magsiwalat, maglahat' magtapat, sa ala-ala ni Gat Rizal nawa'y maging marapat. Magpapatuloy sa kaniyang pinuhunanang hirap hanggang lubusang malasap ang kanyang pinangarap na ang lahat ay nakatakda at magaganap, ang katuparan ay nasa hinaharap.